Aynaya geçtim, baktığımda kendimi göremedim. Loş bir ışıkta, kestiğim saçlarım nede hoş geliyordu dokunduğumda. Ensem, fazla mı seksi duruyordu? Belki de. Kimse yoktu, sadece taşınırken bu eve, bavuluma koyduğum şarkılarım, seramonilerim, cinayetlerim ve almaya kıyamadığım mutluluğum vardı.
Bir freud romanını okuyor gibi uyanıyorum karanlığa. Sonu olmayan sonlar, sonrası sonrasız olan sonralarıma gebe kalıyor inadına. Karşımda hayali bir psikolog! Leş gibi sanık kokuyor. Başlamadan bitmelere ne kadar da aşığım. Spontan olmayan bir hayatın psikanalizini yapıyor içimdeki katil. Senfonik bir cinayet işleyeceğimi biliyor gibi. Gözleri var, elleri yok. Ruhu var, bedeni yok!
- Ruhu mu var dedin?
Bir freud romanını okuyor gibi uyanıyorum karanlığa. Sonu olmayan sonlar, sonrası sonrasız olan sonralarıma gebe kalıyor inadına. Karşımda hayali bir psikolog! Leş gibi sanık kokuyor. Başlamadan bitmelere ne kadar da aşığım. Spontan olmayan bir hayatın psikanalizini yapıyor içimdeki katil. Senfonik bir cinayet işleyeceğimi biliyor gibi. Gözleri var, elleri yok. Ruhu var, bedeni yok!
- Ruhu mu var dedin?
Evet ruhu dedim, cinayet işlemeye mecbur kalmış bedensiz bir ruh! Belki de olmayan bir Tanrı aldı hayatın bedenini.Kendini tanrı gibi gören, skopofili bir bay.
Sustu, bedenine aşırı dozda forza aldığına emindim. Her yeri açıkta kalan bir fahişeydi hayat. Yağmurlu havalarda ne kadar seksi gözükse de gözümüze. Güzel günlerde, en hiç duyguydu bizim için. Öyle ya, kalbi yoktu O'nun. İntraketle sevgi veriyordu damarlarına.
-Sevgi mi dedin?
Sustu, bedenine aşırı dozda forza aldığına emindim. Her yeri açıkta kalan bir fahişeydi hayat. Yağmurlu havalarda ne kadar seksi gözükse de gözümüze. Güzel günlerde, en hiç duyguydu bizim için. Öyle ya, kalbi yoktu O'nun. İntraketle sevgi veriyordu damarlarına.
-Sevgi mi dedin?
Evet, sevgi dedim. Sonu gelemeyen hayatın en sahte duygusu! Nefret mi yükleyecekti damarlarına, böyle bir masal mı okutuyor sandın? Masallarımızın kahramanı sevgi tabiki.
-Neden sevgi?
-Neden sevgi?
Neden mi dedin, kahramanlar erken gider çünkü!
Verilecek en doğru ve acı cevaptı. Hayat ruh felci geçirtiyordu ruhuna, çarpık kelimeler arasında devrik cümlelere takılıyordu. Belki de hayat bize platonik, bizim haberimiz yok! İnce ince titriyordu şimdi, bedenine giydirdiği maskeler düşüyordu.
-Maskeli balo muydu yani hayat?
Verilecek en doğru ve acı cevaptı. Hayat ruh felci geçirtiyordu ruhuna, çarpık kelimeler arasında devrik cümlelere takılıyordu. Belki de hayat bize platonik, bizim haberimiz yok! İnce ince titriyordu şimdi, bedenine giydirdiği maskeler düşüyordu.
-Maskeli balo muydu yani hayat?
Sadece baktım, gözlerimden geçmiş akıyordu. Geleceğin ellerini görür gibi oldu! Tuttum o ellerden, koydum pinhan kelimelerimi sakladığım sandığa! Ses yok, tıkırtı yok, korku yok.
Geçmişimle sevişti geleceğim, en büyük korkularıydı aşık olmak birbirlerine! Bencil, ruhsuz ve boş gözlerle sustular. Geçmiş gözleriyle dokundu geleceğin gözlerine.
Geleceğim farkında değildi; geçmiş geçirivermişti geleceğimin geleceğine..
Geçmişimle sevişti geleceğim, en büyük korkularıydı aşık olmak birbirlerine! Bencil, ruhsuz ve boş gözlerle sustular. Geçmiş gözleriyle dokundu geleceğin gözlerine.
Geleceğim farkında değildi; geçmiş geçirivermişti geleceğimin geleceğine..
Ve, sevgi hayatın en gözde kahramanıydı, her kahraman gibi erken gitti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder