Levh-u kalem -Tanrı tarafından değil,hayat tarafından takdir edilmiş acılarımıza ithafen.

Saçlarımda tel tel nefret,ellerimde korkudan ter ter düşen oksimoron duygularım.
Hayatın elleri seri katilim. O beni korkutmaya çalıştıkça ben korkmayarak onu korkuttuğumu sanıyordum. Oysa nede masum oynuyordu hayat;
 O "en güzel"anımız sahne oluyordu onun için. Ve ne kadar kolay oluyordu oynamak herşeyimizle.İçimizdeki hayatlar abortus olana dek.Ama herşey sahteydi,o gözyaşları,arkadaki seramoni ve bazen gerçek gibi gelen gülüşler bile..


Kıskanıyordu hayat,ona ait olmayan içimizdeki tüm hayatları.
 Beyaz cenetten bir melek oluyordum.Kanatlarımda var üstelik,ama biri kırık.Ama biri yorgun.Ama biri paramparça.Ama biri hiç yokmuş gibi.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Saçlarıma yer yer yorgunluk sinmiş. duygularım ne idüğü belirsiz birer şaşkın. ellerin hayatımın seri katilleri. her gün yeniden doğarım, her gün ellerin avuçlarımdaymış gibi korkarak uyanırım. ellerine dokunmamış birisi seni masum zannedebilirdi. seni bir tek ben bilirim. en güzel anılarımı ellerinle inşa ettin. ne zaman el ele tutuşsak hayat çizgilerimiz üst üste gelirdi, bir olurdu. bir hayata yalnız bir insan sığarmış. yalnızca beyaz cennette iki insan bir yaşarmış.
beyaz gökten üç melek düşmüş; biri yorgun, biri paramparça, biri ise hiç yokmuş gibi.

Ezgi Lejon dedi ki...

Her gün yeniden ölürüm yarın yeniden doğma umudunun korkusuyla. Ellerim hayatının seri katili fakat,cinayetlerim göründüğü kadar kusursuz değil! Kim bilir kaç polis türüyor içimde,ellerinde kelepçelerle.Ellerime dokunmadı kimse,masumluğumu yaşayamadı henüz! En güzel anılarını ellerimle inşa ettim,temelini mahvettim.Ne zaman el ele tutuşsak,paralel gelirdi o çizgiler. Bir hayata ancak bir nefes sığabilirken,bu hayatta,onlarca kişiyken ben,nefes alamam!

Adsız dedi ki...

her gün aynı doğum sancısı, her gün aynı ölüm korkusu. her gün her nefes cinayet, her gün her nefes yeni bir halkası zincirimin. paralel çizgiler gibiydi hayatımız. paralel doğrular sonsuzda kesişir(miş). matematik çoğu zaman yalanlar söyler bize, kendi doğrularımızdan korktuğu için.

her elde bir hayat çizgisi olur derler, giden her sevgilinin bıraktığı kesik çizgilerle dolmuş ellerimiz.
ve hala tek bir çizginin peşindeyiz.

Yorum Gönder