Toksikolojik duygularım!

Düşünürken,düşüncelerimin arasında uyuya kalmışım.Uyurken tutulmuş duygularım,soğuk rüzgarlar esmiş omuzlarına..Geçmiş geçirivermiş sırtına,acıtmış canlarını..Eğmişler boyunlarını,kabullenmişler,ezilmişler gerçekliklerin acımasız hafif sahteliklerinde..

Bense uyuya kalmışım düşüncelerimin arasında,uyanamamışım,kurtaramamışım..Öylesine yorgun düşmüşki bedenim,ağlamaya cesaret edememiş gözlerim..Acının kokusu sinmiş ruhuma,ruhumsa başka bedenlerin ruhunu öldürmüş durmadan,ruhsuz bedenlere sığınmış..Pinhan kalmış hep acılar,sorular ve yüzler.Geleceğin geleceğinden emin değilim.Takılır başka hayatlara,ben başkalarının kaderlerini yaşarken,başkaları benim kaderimi yaşar,geçmişin geçeceğinden,geleceğin geleceğinden hiç emin değilim..

Camdan duygularım düşerken yere,neden hep kırılmaz nihilist olanları..

Uçurumların sonunda neden dikilir hep ruhum.

Neden günaydın demek için yeni bir güne,geceden uyanır bedenim..

Taşıyamazki bu hayatı,daha minicik ellerim..

Düş'üşlerimin arasından.