Herkes dönem dönem farklı ruhlar trajedisi yaşar, obsesyon düşüncelere sığınır, kalbinin ajitasyonuyla hareket eder.Bazen cümleler kelimesiz kalır, ağlarlar.Bazen kelimeler düşüncelerin korumalıklarına asılır,bir cümleye ait olmayı bekler, o cümle aklının bir köşesindedir her zaman lakin çıkamaz kolay kolay ağızdan.İşte benimse, bir gün..
Kelimelerim düşüncelerimin korumalıklarına asılmış,bir cümleye ait olmayı beklerken,hafif bir rüzgar esti, kelimelerim düşerken yere, cümlelerim onların harflerinden tuttu çekti geri!
"canlarını acıta acıta.."
-Tanrı bana platonik, haberi yok.
3 yorum:
Bir çağ bitip, yenisi başlarken yaşanan hezeyanlardır bunlar, doğrudur..
kurtuluş tüneli sandıgım deliklerden bok çıktı. varın siz düşünün nerelere girdiğimi..
Zaman zaman banada oluyor o,anlayabiliyorum..
Gerçi bok gibi olan bir hayatın tünellerinden bok çıkması pekte ilginç değil,değil mi?
Yorum Gönder