Herkes dönem dönem farklı ruhlar trajedisi yaşar, obsesyon düşüncelere sığınır, kalbinin ajitasyonuyla hareket eder.Bazen cümleler kelimesiz kalır, ağlarlar.Bazen kelimeler düşüncelerin korumalıklarına asılır,bir cümleye ait olmayı bekler, o cümle aklının bir köşesindedir her zaman lakin çıkamaz kolay kolay ağızdan.İşte benimse, bir gün..
Kelimelerim düşüncelerimin korumalıklarına asılmış,bir cümleye ait olmayı beklerken,hafif bir rüzgar esti, kelimelerim düşerken yere, cümlelerim onların harflerinden tuttu çekti geri!
"canlarını acıta acıta.."
-Tanrı bana platonik, haberi yok.
2 yorum:
Sen bırakıp gitsende bir piç gibi, ben, orospu yalnızlığımla başbaşayım yine.. Elden ele geziyor, elden umut bekliyor..
Doğru kadın olmaktan bıktı ruh...
izleme için teşekkürler madame. blog için ayrı tebrik.
Yorum Gönder