Herkes dönem dönem farklı ruhlar trajedisi yaşar, obsesyon düşüncelere sığınır, kalbinin ajitasyonuyla hareket eder.Bazen cümleler kelimesiz kalır, ağlarlar.Bazen kelimeler düşüncelerin korumalıklarına asılır,bir cümleye ait olmayı bekler, o cümle aklının bir köşesindedir her zaman lakin çıkamaz kolay kolay ağızdan.İşte benimse, bir gün..
Kelimelerim düşüncelerimin korumalıklarına asılmış,bir cümleye ait olmayı beklerken,hafif bir rüzgar esti, kelimelerim düşerken yere, cümlelerim onların harflerinden tuttu çekti geri!
"canlarını acıta acıta.."
-Tanrı bana platonik, haberi yok.
4 yorum:
ölene kadar...
kaçınılmaz durumdan zevk almaya bakmak mı gerek yoksa direnmek mi?
Pekte zevk vermiyor açıkcası,direnmek daha anlamlı gibi.Gibisi fazla hatta..
Birgün sende bıkacaksın ama işte o günün benim içinde biten gün olmaması için direniyorum sana ve zevklerine! Yazık Tanrı sanada, banada...
bu çok iyiymiş..
direnmek*
tüm zorlamalara, tüm neden ve sonuçlara, tüm darbeler ve lanet olasıcılara.. hepsine direnmek sevgili Morpheus.
Yorum Gönder