tanrının bize uzak olduğu kadar uzağımdasın.
Değilsin aslında bir nevi..
Yanımdasın,ruhumdasın,içimdesin..
Ama..
yürümek içinde hüzünlerle bu şehrin dar sokaklarında..
taksimin özlem kokan sokaklarında yağmurlarla sevişmek sensiz..
dalgaların kayalara acımasızca vurulduğunu görmek sonra..
ürkek,suskun gibi gözüken nankör kedileri kovalamak sensiz..
Zamanın geçmesi için uyumak sessiz,içten içe..
Uykumda bile seninleyim,rüyalarımda bile yalnız bırakmıyorsun beni..
İşte bu yüzden seviyorum ya seni..
Baktığımda heryerde senden bir anı görüyorum..
gözyaşlarımı bıraktığım yerlere gittiğimde,izlerini görüyorum ..
işte bu yüzden vazgeçemiyorum senden..
Gece oluyor,yağmur yağıyor..
her yağmur damlasını saymaya çalışıyorum..
imkansız geliyor dimi..
işte benim senden kopmamda bu kadar imkansız ..
Ruhum huzurdan bedenime sığmıyor bugünlerde,
Hayat,gülümsüyor sanki gözleri biraz hüzün dolu..
Ruhum dar sokakların bekçisi..
özlemlerin,hüzünlerin,nefretlerin,aşkların,sevgilerin,acıların olduğu sokakların bekçisi..
Koşuyorum sanki sensiz bu şehirde..
kovalıyor şehrin sokakları,yağmurları,güneşi,denizi..
Sensiz geçen her gün dahada yaşlanıyor bu şehir..
Aşkın gölgesindeyim,ışık tutuyorsun bana..
Senli sensizlik zor çok zor,fakat aşkın damarlarımda öyle bir dolaşıyorki sanki heran yanımdasın..
ama sana ait olmak herşeyden güzel işte..
herşeyden..
neyse,sonra..
tanrı taksime geliyor beni güldürmek için.
"üç bilindik cevap ve bir neden sorusu" diyor bana.
Seni seviyorum'a çıkıyor bütün cevaplar.
'seni seviyorum..
gözlerim mutlu,ruhum hüzünlü bakıyor O'na.
"sende nerden çıktın?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder